Toto ba talino ay may halaga?

Ang Presyo Na Hindi Nakakasabi ng Buong Kwento

Tanda ko pa ang tinig ng aking ama—mahina, pagod—nagsasabi: “Anak, maghahatol sila ng milyon eur… pero sino ang bayad para dito?”

Noong Hunyo, sinuri ko ang Instagram at nakita ko: Diogo-Costa sa Porto (€40M), Saliba at Bastoni sa Arsenal at Inter (€80M bawat isa), Pedri at Barveid sa Barca at Madrid (€140M/€130M)—tapos si Mbappé, Haaland, Amari—lahat €180M–€200M.

Ang headline ay sumigaw: “Best Lineup.” Ang algorithm ay tawagin ito bilang “talento.”

Pero sa South Side courts kung ako’y lumaki—dito kung naglalaro ang mga batang may split na sneakers sa concrete—at ang huling shot ay mahalaga—hindi ito tungkol sa transfer fees. Ito’y nangyayari noong walang tidal na gabi nang tanungin ng ina: “Nakuha niya ba ang kanyang pagkakatawan?”

Ang Court Sa Likod ng Estadio

Tatlong taon akong freelance sports analyst—hindi hinahanap ang stats—but nakikinig sa mga kabatahan na naglalaro ilalim. Hindi nila kailangan ang Nike contracts. Kailangan nila oras. Kailangan nila isang tao na sasabihin: “Mas halaga ka kaysa sa contract mo.”

Nakilala ko si Jamal noong tag-init. Dribble siya pabalik sa dalawang defender, pinagdadaan niya ang paa ng kanyang ama, hindi isinusuot—tuloy lang siya. Ang contract niya? €200M. Ang bench? Walang laman. Ang pangarap? Patuloy pa ring buhay.

Bakit Kinaliligawan Natin Ang Yaman Bilang Halaga

Hindi ito tungkol sa talino—itong access lang. Hindi sinusukat ng sistema ang puso—itong market cap. Ang bata na nakaka-score mula sa cracked concrete ay hindi nababato ng NFT—he gets ignored by algorithms designed for billionaires. Pinipilit natin yaman bilang halaga dahil tinitingnan natin pataas—to the stadiums—and nalilimutan natin pababa—to doon kung dekeng stitched by hands na hindi nabayaran.