Ang Hindi Makikita Na Momentum

Nakalimutan ko ang unang mock draft—si Yang Hanshen sa No. 59, si Cedric sa No. 35—parang wala nang balak na magbago. Walang usapan, walang kritika. Ngunit ngayon? Tumalon ang kanilang ranking parang tectonic plate—hindi dahil sa kalugud-lugod, kundi dahil sa tunay na gawa.

Bakit Tumalon Sila? Hindi Lang Stats

Si Cedric? Parang freight train—malakas ang jump, maayong pagbabago ng direksyon. Pero ang pinaka-napabilis: kalmado siya kapag nagpapabayaan.

Si Yang? Hindi nagpapakita ng flashy play pero patuloy—20-point game laban sa elite college defense noong nakaraan, viral sa Reddit nang walang highlight reel. Doon ko nalaman: ito ay impact, hindi lang maganda.

Ang pagtaas mula 59 hanggang 35? Hindi pag-unlad—ito ay correction ng sistema.

Ang Myth ng ‘Siyempre’

Gusto natin ang siguridad: “Top-10 siya,” “Lock siya.” Pero puno ng mga player na niloko dahil hindi sila sumunod sa template.

Hindi sila sumisigaw “franchise cornerstone.” Hindi sila nag-dunk o average triple-double bago pa man matapos ang edad 21. Pero ginagawa nila ang mas mahirap: panalo nang walang attention.

Ang katahimikan? Dito nakatago ang tunay na halaga—and why many teams missed them dumaan.

Ano Ito Para Sa Scouts at Fans?

Para sa mga tagasuporta na tired na sa hype cycle bago pa man dumating July, totoo ito. Para sa akin—analyst na inaral data pero nahuhuli—is it humbling.

Patuloy kami mag-uusapan tungkol sa ‘fit,’ ‘floor spacing,’ ‘basketball IQ.’ Pero minsan, nawawala yung pinakamahalaga: kung ano nga ba talaga yung lakas para gawin ka naman better.

Si Cedric naglalapat nang may layunin; si Yang nagtatagumpay habang nagtataguyod ng bawat possession. Iyan ay hindi stats—it’s identity.

At ang identity… mas lalong nanalo kaysa analytics lamang.

Huling Pag-iisip: Galain ang Proseso (Kahit Magtagal)

Paminsan-minsan ako’y isulat tungkol sa isang manlalaro na tumigil tatlong taon dahil say sira pero bumawi noong ikaapat na taon—at walang alam tungkol dito hanggang panalo siya.

Ang draft ay hindi lang projection—it’s persistence bilang patience.

Ang katotohanan: dalawa sila yang lumaki nang malaki mula low expectation dapat di tayo surprised—we should expect more from our evaluation systems para makahanap agad.