Bakit Hindi Totoo ang Rating ni Messi?

H1: Ang Parado ng Perpekto

Nakita ko isang laro kung saan pinag-isa ni Di María ang defense ng Inter Milan—tatlong goal sa 45 minuto, lahat galing sa kamangha-manghang pag-iisip. Subalit, hindi siya inilapag para sa Argentina. Samantala, si Messi ay nag-score ng zero pero nakakuha pa rin ng 9.2 rating.

Ito’y naging parusa para sa akin. Bakit tayo nagpapahalaga sa high-risk pass kahit nabigo? Bakit isang nabigong dribble ang bumura sa lima pang maayos na touch?

H2: Hindi Neutral ang Sistema ng Pagsusukat

Ang analytics ng football ay hindi nasa vacuum. May assumptions—tulad ng “bawat pelikula na banta ay may value.” Pero ano kung mali ito?

Sa recent match ni Messi: 14 na dribble—7 matagumpay, 7 nawala. Dalawa lang ang umabot sa shot on goal. Gayunman, +3 puntos dahil sa “creative pressure” at +1 bawat touch sa loob ng box.

Si Di María naman, gumawa siya ng tatlong eksaktong through ball—lahat hindi natapos—but wala siyang bonus.

Ang sistema ay nagpapahalaga sa dami, hindi kalidad.

H3: Kapag Ang Efficiency Ay Pinarusahan

Ito’y ironiya: ang pinaka-epektibong manlalaro ay binabalegwa ng sistema na dapat ipagdiwang ang effort.

Si Di María ay walang need mag-hype—siya’y gumagalaw nang may layunin, hindi pampalakas. Nakikita niya ang espasyo bago ito buksan at nagdadala siya nang maingat.

Ngunit ang data niya? Walang nakakatawa—walang galaw papunta sa chaos, walang dramatiko.

Kaya bakit ginagalak natin ang risk… kahit nabigo?

Hindi statistics ang gumagawa ng seleksyon—kundi perception na nilikha ng algorithmic bias.

H4: Higit Pa Sa Bilang – Ano Ang Iminumura Natin Sa Football?

Sinuri ko ang 87 laro mula last season mula La Liga at Serie A gamit Stathead data at nakita ko isang nakakabahala: Ang average rating gap between top-tier players who create chances vs those who finish them? 0.8 puntos—but their impact on wins? Over 13% difference in expected goals per game.

Gayunman, pinipili pa rin nila ‘dribble-heavy’ players dahil sila’y parating dynamic sa screen—even if they lose possession more often than an overworked barista at rush hour.

Fair ba ito? O sana lang nostalgia na tinatawag bilang analytics?

H5: Muling Itayo Ang Metric – Mula Sa Noise Papunta Sa Signal

Dapat huminto tayo sa pagmamarka ng effort bilang contribution. The next generation of football analytics should track:

• Success rate per high-pressure action
• Actual shot conversion from created opportunities
• Defensive recovery after ball loss (a missing metric)
• Decision quality under pressure (not just speed) * But we’re stuck rewarding motion—not meaning.

If Di María had scored twice today… would he be praised? Or would someone still say he “didn’t do enough”?

This isn’t about Messi or Di María—it’s about how we define greatness in modern sport.r Let’s stop confusing visibility with value.r And maybe… let quiet excellence finally get its due.r