Balsa乙's 12th Matchweek: Ang Silentong Panalig

Ang Silente Bago ang Final Whistle

Nakatira akong mag-isa sa aking apartment sa West Side sa 2:30 a.m., sinisi ang score—hindi para sa bilang, kundi para sa pagitan nito. Hindi nagwakas ang laro sa whistles—nagpalit lang ito.

Ang 12th matchweek ni Balsa乙 ay hindi napagtagumpaan ng talino. Ito ay ipininti sa draws: labindalawang 0-0, walong 1-1, dalawang penalty shootout na bumuhos hanggang umaga. Walang heroics dito—tanging isang striker na humihinga sa São Paulo habang natutulog ang kanyang anak.

Ang Hindi Makikita na Tapang

Kapag tinapos ni Volta Redonda si Ferroviária nang 3-2 sa hatinggabi ng Hulyo 20, hindi ito tungkol sa taktika. Ito tungkol sa ama na sumasayaw mula sa bintana ng kitchen habang natutulog ang kanyang anak—sapagkat minsan ay aral na itinuturo sa textbooks.

Hindi nagbago si Ferroviária—nakatira lang sila, sapagkat tumatagal sila mula sa kanilang sariling sakit.

Isang League Na Humihinga Nawa’y Walang Mga Layun

Hindi naglalarong data: Sinakop ni Mina Geral dos Santos si Ávai nay 4-0 noong Hulyo 14—hindi dahil sila ay mas mahusay, kundi dahil alam nila kung paano humihinga nung walang sinuman.

Sa Balsa乙, hindi nakakapagtatalo ang draws—ito ay mga pagsasabing.

Bawat stalemate ay isang tula na isinulat sa perspirasyon. Ang crowd ay hindi nananampalok—kumikinig lang sila. At kapag sumisigla ang final whistle? Hindi sila umalis. Sila’y umaasa—for tomorrow.

Ano Ang Hindi Nakikita Sa TV Ay Nasa Bawat Tackle

Hindi ito binibili ang tiket—itinuturo lang ang silensya. Hindi ito minarkete bilang mga bayani—itinataboy ang mga tagumpaan. At kung isipin mo ba’t ito’y karaniwang football? Hindi ka pa nakikinig sapat.