Noong 1993, si Michael Jordan ay hindi lang nag-score—kundi naglikha ng isang revolusyon. Ang .42 xG sa 78th minuto? Hindi ito luck, kundi prophecy na inilabas ng data. Nakita mo ang silensyo ng sambayanan.

Natuklasan kung paano nagtagumpa si Michael Jordan sa 1992—hindi sa ingay o galing, kundi sa tahimik na pagsasadya at perpektong pagkilos. Ang stats ay hindi nakikita ang kanyang kaluluwa.

Bilang dating analytics coach sa Chicago, nakita ko na ang mga championship ay hindi nagtataglay ng legacy. Ang tiyaga ni Jordan at ang tapat ni Kobe ay higit pa sa bilang—silent na pagsisikap ang totoong kahulugan.