Maxime Raynaud: Overdrive Giant 2025

Ang Epekto ng Overdrive

I admit it: nai-convince ako noong una kong nakita si Maxime Raynaud sa listahan ng 2025 NBA Draft. Hindi dahil kulang siya talento — bagkus, dahil napakaraming ganitong kuwento na nakita natin. Ang slow-burn European prospect na nag-develop sa college, tapos biglang lumitaw bilang top-tier pick.

Ngunit iba na ang sitwasyon: ang data ay hindi nagkakamali. Sa kanyang huling season sa Stanford, hindi lang umunlad si Raynaud — overdrove siya. May 19.8 PPG at 10.3 RPG sa ACC play, pinag-isa siya sa rebounds at ikalawang pinakamataas sa scoring. Iyan ay hindi pag-unlad — iyan ay acceleration.

Bakit Higit Pa Kaysa ‘Stretch’?

Tama, kayang mag-shoot si Raynaud mula malayo. Ang 44% niya mula three puntos sa 84 spot-up attempts ay hindi kasiyahan — ito ay elite para sa isang center.

Ngunit huwag pangalanan siya ‘stretch four’ pa rin.

Siya’y sumusunod sa lugar na walang iba: sa loob ng paint. Ang kanyang low-post scoring rate ng 50.7% (Synergy) ay hindi lamang maganda — ito ay elite para sa kasalukuyan, kung minsan’y nawala ang post moves among bigs.

At narito ang punto kung bakit nababasa ko ang aking spreadsheet: ang putback efficiency niya ay 67.4%, at fingertip finishes naman ay 63.6%. Ibig sabihin, kapag binigyan niya ng chance (at binibigyan niya), hindi lang siyang humahawak — nakakasama. Sa panahon ng mga weak rebounding centers, iyon ay mahalaga.

Ang Sumpa: Defense & Movement

Ngayon, darating na ang totoo—kung anuman man ang aking Python models, nahihirapan sila dito.

Mayroon siyang block rate na 4.6% (career high). Nakikita mo ‘to bilang impressive… hanggang makita mo na patuloy pa ring nag-shoot ng 52.3% mga opponents within five feet habang naka-pressure.

Bakit? Dahil kapag gumalaw sila… galaw din siya… pero mabilis.
Ang footwork niya laban sa crossovers o quick drives parang oak tree na gustong iwasan ang hangin.
Hindi kayang switch defensively nang walang ma-expose ng guards o wings lalo na kapag ginawa nila yung attack off screens.

Higit pa rito? Mahirap mag-contest shots mula perimeter dahil delayed reactions at mahabing distansya bago matapos mag-step.

Sa pinakamabuti niyang estado—anchor siya; pero minsan… obstacle mismo siya.

Stanford Ay Kanyang Classroom – Pero Makakatipid Ba Ito?

Ang Stanford ay ginawa para development—hindi para dominantia.
Paminsan-minsan lamang talaga yung supporting talent maliban kay Raynaud (walng iba pang team mate na average double digits), so lahat pumunta sayo: The zone offense became a single pivot play with no backup plan unless someone shot well from deep and got hot fast.
So yes — maganda ang stats dahil mas kaunti yung defenders na nakikipaglaban sayo.
Pero ano nga ba? Sa NBA?
Walng time kang mag-set up baseline spin move kapag tinatapon ka agad ni Tatum o Booker habambuhay pagkatapos mong mapahihiwatig yung defense.
So makaka-survive ba itong model out of ACC purgatory?
Wala pa ring sagot… pero hindi unmeasurable.

Final Verdict: Floor vs Ceiling – A Model-Based Prediction

The real question isn’t whether Raynaud will be drafted — it’s how far up in Round One.* The analytics say: mid-first round (8–15), depending on team need.* If you’re building around shooters or need immediate floor-spacing off bench units, he’s ideal as a role player rather than starter.* If your team plays defense-heavy systems, his flaws may cost them too much early on.* But if you believe in player growth via structure… there might be something special here.* For now? He’s not yet ready to be called ‘The Next Luke Kornet.’* But if given time? He could become one of those rare gems who proves analytics aren’t always right about ceilings… just about floors.