มิลส์ บริดจส์ ถูกทีมชาร์ลอตต์ตัดออกโดยไม่มีทุนการศึกษา แต่เขายังคงเล่นกลางสนามร้างยามตีสามทุกคืน—ด้วยความพยายาม ไม่ใช่พรสวรรค์ แต่ด้วยหัวใจ