ดีริกควีนไม่ใช่แค่นักบอลสูงใหญ่—he ใช้การเคลื่อนไหวอย่างแม่นยำ เขามองพื้นที่แทนแรงกาย และสถิติของเขาคือหลักฐานที่ไม่อาจปฏิเสธ การเล่นของเขาไม่ใช่การตะโกน—แต่คือศิลปะแห่งความเงียบ