ยัง ฮานเซิน: โอกาสเข้ากรีนรูม 46%

ตัวเลขไม่โกหก

ฉันวิเคราะห์ข้อมูลดราฟต์ตั้งแต่ฤดูหนาวที่แล้ว—ก่อนที่แฟนบอลคนอื่นจะรู้จักหยาง ฮานเซิน เลยด้วยซ้ำ เดี๋ยวนี้ไม่ใช่เรื่องเดาหรือคาดเดาอีกต่อไป มันคือการคำนวณจริงๆ จากงานซ้อมที่ได้รับเชิญและอัตราการเลือกในลอตเตอรี่

กรีนรูมคือจุดเริ่มต้น—not เพียงเพื่อเฉลิมฉลองแต่เป็นการยืนยันทางสถิติ เหลือเพียง 13 คนที่ได้รับเชิญ และจะมีอีก 11 คนตามมา —หมายความว่า การเข้ากรีนรูมแทบจะจำกัดอยู่เฉพาะผู้เล่นในลำดับท็อป24เท่านั้น

ติดตามเส้นทางงานซ้อมของเขา

หยางได้เข้าร่วมงานซ้อมส่วนตัวจากทีม NBA 8 สโมสร: Trail Blazers (11), Jazz (21 & 43), Wolves (17 & 31), Thunder (15 & 24), Pacers (23 & 44), Nets (19, 26, 27, 36), Hawks (13 & 22) —แต่อย่างไรก็ตาม มีเพียงทีมที่อยู่ระหว่างลำดับ #15–#44 เท่านั้นที่เกี่ยวข้อง เพราะส่วนมากของทีมนั้นมียอดเลือกแน่นอนแล้ว

แปลว่าเขาไม่มีเหตุผลใดๆ จะตกใต้ #44 เว้นแต่ว่าจะเกิดอะไรแปลกๆ —และในโมเดลความน่าจะเป็นของเรา เราไม่นับ ‘แปลก’ เป็นปัจจัยหลัก

พลังแห่งการแทนการ

ใช่ เขาถูกแทนโดย Paul-Allen Group —เอเจนซี่เดียวกันที่เคยนำทางผู้เล่นนานาชาติคนอื่นผ่านเส้นทางแบบเดียวกัน โดยกลยุทธ์ชัดเจน: เป้าหมายคือค่าประมวลผลระดับกลางรอบแรก และคงไว้ซึ่งทางเลือกในรอบสอง

เห็นไหม? การถอนออกจากระดับ #30 จะเกิดขึ้นได้เฉพาะหากเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันจากการทำธุรกิจระหว่างสโมสร —แต่นั่นมันไม่มากพอให้อภิปรายเลยเมื่อมองจากข้อมูลพื้นฐาน

การแจกแจงความเป็นไปได้: สnapshot จากโมเดล

บนพื้นฐานตำแหน่งการซ้อมจริง:

• โอกาสเข้ากรีนรูม: จาก #15–#23 → มีโอกาสถึงหกวาระบบ → \(\frac{6}{13} = \textbf{~46\%}\)
• โอกาสถูกเลือกในรอบแรก: เพิ่ม Thunder (#24) และ Nets (#26–#27) → \(\frac{9}{13} = \textbf{~69\%}\)
• โอกาสลงรอบสอง: อีกสามตำแหน่ง → \(\frac{3}{13} = \textbf{~31\%}\)

ไม่ใช่แค่มโน! มันคือความเป็นไปได้อย่างเงื่อนไขภายใต้อสมมาตร และแม้ว่าความคลุมเครือจะยังคงสูงเพราะธุรกิจเปลี่ยนแปลงเร็ว… ก็ไม่มากพอให้มองข้ามแนวโน้ม

ทำไมเรื่องสำคัญแค่นี้?

หยางไม่ใช่อีกหนึ่งโปรเจ็กต์นานาชาติธรรมดา —เขาแสดงให้เห็นว่าการสเกาต์สมัยใหม่มอบผสมผสานระหว่างอารมณ์มนุษย์และตรรกะเย็นชาได้อย่างไร เราเห็นบทสนทนาระหว่าง ‘ความรู้สึก’ กับ ‘โครงสร้างโมเดล’ ในเวลานี้

และจริงๆ ก็บอกตรงๆ: มันยอดเยี่ยมนัก เมื่ออินเทอร์เน็ตล้วนมองหาคำพูดแรงๆ เช่น ‘เขาหายไปแล้ว!’หรือ ‘ไม่มีใครสนใจ’ —ฉันชอบการวิเคราะห์เงียบ ๆ มาแทนเสียงตะโกнизึ่ง