หยั่งรู้หยาง ฮันเซิน 90 คะแนน

90 คะแนนที่ไม่ใช่แค่เลข

เมื่อ Draft.net เขียนไว้ว่าหยาง ฮันเซิน มีคะแนนประเมินถึง 90 เต็ม ผมต้องหยุดกาแฟชั่วคราว เพราะในโลกของการประเมินฝีมือแบบวิเคราะห์เชิงลึก, เลขดังกล่าวไม่ใช่แค่ดี—แต่มันหายากมาก โดยเฉพาะนักกีฬาจากลีกนอก NBA

สิ่งที่ทำให้เขาโดดเด่น (ไม่ใช่แค่ความสูง)

ส่วนสูง 7’1” (216ซม.) และน้ำหนัก 252ปอนด์ (114.6กก.) เป็นพื้นฐานของผู้เล่นขนาดใหญ่อย่างเขา ในฤดูกาลที่แล้ว เขาทำสถิติแอสซิสต์เฉลี่ยเกมละ 3.0 ในเกม CBA กว่า 45 เกม—เกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเขามีทักษะการมองเห็นสนามเหมือนหมากรุก

บล็อกเกมละ 2.6 —นำเป็นอันดับหนึ่งของลีก—not เพราะกระโดดสูงที่สุด—but เพราะเขาคาดการณ์มุมและเส้นทางได้แม่นยำกว่านักเล่นตำแหน่งเดียวกันหลายราย

MVP อันแท้จริง: การตัดสินใจภายใต้ความกดดัน

ผมเคยสร้างโมเดลเพื่อคาดการณ์พฤติกรรมผู้เล่นในสถานการณ์สำคัญจากภาพถ่ายเกมจริง และพฤติกรรมของหยางตรงตามรูปแบบอย่างชัดเจน: อัตราการพลาดบอลเพียง 3.0 / เกม, การยิงแรงๆ เพียง 11.1 / เกม และความสามารถในการหาช่องว่างหรือผ่านผู้เล่นตรงกลางระหว่างสวนกลางได้อย่างยอดเยี่ยม digital intelligence ในท่าทางเคลื่อนไหว —ไม่ใช่ว่าโชคช่วยเลย

ส่วนที่อาจเป็นจุดอ่อน? พื้นที่และความเร็ว — และทำไมจึงสำคัญกว่าที่คิด

แม้อนาคตจะสดใส…แต่มีข้อจำกัด:

คนที่ไม่มักยิงสามแต้ม จะอยู่รอดใน NBA เชิงระบบสมัยใหม่อย่างไร? การยิงสามแต้มของเขาอยู่ที่ 33.3% จากเพียงหนึ่งครั้ง/เกม —ไม่แย่มาก หากพิจารณาสภาพแวดล้อม CBA: การแข่งช้า, การป้องกันแนวเข้ามาภายใน, และบทบาทโจมตีแบบพื้นฐานแทนการเลี้ยงเดียวไกล come on—he lacks explosiveness เมื่อพาบอลหรือเคลื่อนไหวแนวนอนเร็วพอจะประกบปีกเร็วในระบบทุกวันนี้ได้ แต่อย่าเพิ่งหมดหวัง…หากได้งานฝึกฝนและโค้ชระดับแนวหน้า, พัฒนาเวลานำปล่อยหรือเทคนิคสามารถปรับปรุงได้อย่างแน่นอน

การเปรียบเทียบไม่มากับโชคชะตา…แต่มันคือเบาะแส — เช่น ‘โยอา มิง’ + ‘มาโก กูเดอริก’

Draft.net เปรียบเทียบเขากับหวังจี้จี้ — เป็นธรรมพอสมควร—but also hints to Marko Guduric style: ผู้เล่นขนาดใหญ่อ่านเกมเหมือนรหัสคอมพิวเตอร์, สามารถผลักคนรอบข้างให้มอบผลงานโดยไม่จำเป็นต้องลงเอยจากการทำประตูเองเสมอไป can be worth more than we admit in draft rooms that obsessed with scoring volume. The real value lies in spacing efficiency—and Yang might already be ahead of his peers there.

สรุป: เตรียมพร้อมสำหรับเกมแรก?…อาจจะไม่—แต่ว่าสำหรับเกมเบอร์เจ็ด? เป็นไปได้นะ!

ความจริงของโปรไฟล์คือไม่ว่าพวกเขาจะเปล่งประกายตอนนี้ไหม—but whether they grow under pressure. หยางฮันเซินอาจไม่มองเห็นไฮไลต์โดน ๆ กับหมุนม้วนหรือสเต็บแบ็กสามแต้ม—but give him time to adapt to NBA speed, to refine his shot under real-game stress, to learn how to play alongside elite defenders… He has everything except raw athleticism—and that can often be trained into existence if surrounded by right systems and mentors.