เมื่ออัลกอริธึมตัดสินแทนผู้ตัดสิน

เรื่องของความเป็นกลาง

ฉันเคยเชื่อว่าผู้ตัดสินเป็นเพียงผู้สังเก็บ—จนผมวิเคราะห์ข้อมูล ในบาสเก็ตบอล การตัดสินครั้งเดียวอาจเปลี่ยนผลลัพได้ 12 คะแนน ในฟุตบอล? ช่องระหว่างความยุติธรรมกับความหงเหว่งกว่าสถิติใดๆ เราเชียร์ให้วีรบุค—but ใครสมควรได้ MVP เมื่อเสียงนกร้องดังที่ 00:03? ไม่ใช่ฝูงชน

กีฬาที่ไม่มีการสัมผัส: เมื่อมนุษย์จางหาย

แต่แล้วฉันมองไกลกว่ากีฬาแบบสัมผัส—การยิงปืน การเล่นธนู ความแม่นยำภายใต้แรงกดดัน—ไม่จำเป็นผู้ตัดสิน ไม่มีเสียงฝูงชน ไม่มีการตรวจสอบซ้ำแค่แรงลมและการสมมาตรเชิงกลไตรศาสตร์ โดยผลลัพถูกกำหนดโดยอัลกอริธึมที่คำนวณในหน่วยไมโครน

อัลกอริธึมเงียบ

อะไรที่คุณเห็นแต่คนอื่นมองข้า? การโฉบ์ช่วงปลายในบาสเก็ตบอล? มันคือความวุ่นวายที่สวมรอยเป็นละคร—but ในกีฬายิงเป้า? การหน่วงเวลา 0.2 วินาทีระหว่างกระบอกปืนกับเป้าหมาย—not เป็นความขาดความสามารถ—แต่คือความแม่นยำที่ถูกกำหนดโดย AI ฝึกจากข้อมูลระดับมหาศาลจากเหล่านักกีฬาเบื้องหลัง

สกายบอร์ดที่มองไม่เห็น

VMP แท้จริงไม่ใช่นักเตะคนที่ทำคะแนน—แต่คือระบบซึ่งไม่มีใครเห็นเพื่อทำงาน เมื่ออารมณ์พบอัลกอริธึม สภาพความเท่าเทียมเกิดขึ้น—not จากเสียงปรบ—but จากการปรับเทียบ

เหตุผลที่สำคัญ

d้านฉัน กีฬามิใช่องค์ฮีโร—itคือโครงสร้างซ่อนเร้นของความยุติธรรมที่ถูกสร้างจากข้อมูล มิใช่วางใจภายใต้แรงกดดัน