ทีมไม่มีซุปเปอร์สตาร์ชนะได้อย่างไร

ตัวเลขไม่โกห์

ในรอบที่ 12 ของบ้านเอลีก มีการเสมอ 7 จาก 36 เกม — โดยเฉพาะเพียงสามทีมเท่านั้นที่ทำลายรูปแบบเดิม ไม่ใช่เพราะดาวเด่นหรือกลยุทธศาสตร์หวือหวา แต่เพราะการป้องกันแบบโครงสร้าง การเปลี่ยนสถานการณ์ต่ำความเสี่ยง และการจบเกมอย่างเฉียบพลิว

ฉันได้วิเคราะห์ข้อมูลจากเกมกว่า 40 เกมด้วยเครื่องมือ Python การวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่า: ทีมที่ครองบอลน้อยแต่มีความเข้มข้นในการป้องกัน มักเสมอคะแนนคู่แข่งโดยบังคับให้เกิดข้อผิดพลาดภายใต้แรงกดดัน

การครอบงำเงียบที่มาจากการโจมตีกลับ

ทีมเช่น มินัสจิลาส竞技 และ อาราเซตาส ก็ไม่ได้ครองบอล —但他们ครองโมเมนตัมนหลังฟื้นตัว เป้าหมายของพวกเขาคือทำลายฝ่ายตรงหน้าด้วยการโจมตีกลับในเวลาอันเหมาะสม

ดูว่า มินัสจิลาส竞技 พ่าย อาราไว สี่ประตูต่อศูนย — โดยไม่มีการครองบอลถึง 65% เพียงแต่มากลัยสามการโจมตีกลับเปลี่ยนเป็นประตูภายในแปดนาทีหลังฟื้นตัว

เพราะทำไมทีมเต็มถึงตกหลัง

‘ทีมเต็ม’ เช่น ออลตาเรโด, พอทาฟโกเอสพ — พ่ายมากกว่าชนะในรอบนี้ เอกสารแผนของพวกเขานั้น:ครองบอลมากแต่วางแผนการเปลี่ยนแปลงแยงยาจนหมด พวกเขาคอยจุดเวลาน้ำคำ… และไม่มากเกิดเลย

Meanwhile, มินัสและเฟโรเวียรียาเปลียนการป้องกันให้กลายเป็นการโจมน้ำโดยโซนมุมกดดันระดับสูงซึ่งบังคับให้อนาธิกเกิดขึ้นมาก่อนจะเริ่มน้ำคำ

คนจริงไม่ได้นุ่งเสื้อแข่งขัน

ฮิโรคนแทรกจริง? กองหลังผู้กดดันระดับสูง. กาวกลางผู้เลียนทางผ่านเมื่อพื้นที่หายไป. คนจบเกมผู้จบงานก่อนหายใจ. พวกเขาไม่มากหัวเรื่อง —但他们ได้อนาธิก