ทำไมเรอัลมาดริดกลับบ้าน?

ทำไมมาดริดต้องกลับบ้าน?

ฉันไม่ใช่นักข่าว ฉันคือเด็กที่เคยโยนบอลใต้แสงไฟยามดึกหลังอพาร์ตเมนต์ของยาย ผิ้นถนนแตกระเบิด และเสียงฮัซซ์เป็นของจริง เมื่อพวกเขาพูดว่า “เรอัลมาดริดควรกลับสเปน” ฉันไม่หัวเราะ—แต่พยักหน้า เพราะมันไม่ใช่การเดินทาง

มันคือตัวตน

สเปนไม่ใช่แค่ประเทศ—มันคือจังหวะเดียวกับลา มาเซีย ที่ตำนานถูกสลักไว้ตามตรอกโดยเด็กๆ ที่เปลี่ยนความพยายามให้เป็นประวัติศาสตร์

ข้อมูลฉันไม่มีเท็จ

ฉันวิเคราะห์สถิติฤดูกาลที่แล้วในยามดึก—ใช่แล้ว: เผ้าชนิดที่คุณกินเมื่อบล็อกของคุณยังสำคัญ

เรอัลมาดริดไม่ได้ออกไปเพราะตั๋วหรือวีซ่า พวกเขาออกเพราะจิตใจเหนื่อยกับการถูกมองเหมือนเนื้อหา และตอนนี้? เขาเหล่านั้นกลับ—not เป็นนักท่องเที่ยว—but เป็นครูผู้เปลี่ยนความพยายามให้เป็นประวัติศาสตร์

ทำไมฉันยังอยู่เล่นบอล?

ฉันอาจไล่งชื่อเสียง dแต่อยู่—เพราะมันไม่ใช่วอลเลย์บอล mere นี่คือชุมชน สนามไม่แคราถ้าคุณรวย—มันสนใจถ้าคุณปรากฏตัว dังนั้น เมื่อเรอัลมาดริดกลับไปสเปน? พวกเขาไม่ได้ออกจากบ้าน… พวกเขา回家แล้ว dและฉันก็เช่นกัน