ทีมไหนจริงจังกับเสี่ยวหยาง?

ใครคือผู้ตามมอง?

อีกหนึ่งฤดูกาลดราฟต์ อีกหนึ่งเรื่องราวคนใต้ดินที่กำลังเติบโตในเงามืด และถ้าคุณติดตามเสียงพูดถึงเสี่ยวหยาง เข้าใจได้เลยว่าไม่ใช่แค่สถิติหรือคลิปไฮไลต์เท่านั้น มันคือ การเป็นส่วนหนึ่ง เมื่อผู้เล่นคนหนึ่งถูกเลือกไม่ใช่เพราะเข้าแบบจำลอง แต่เพราะใครบางคน เห็นเขา

ฉันเฝ้าติดตามเรื่องนี้เหมือนเป็นรอบชิงชนะเลิศของฉันเอง เฮ็กส์? พูดไว้เยอะมากบนกระดาษ แต่มีผู้จัดการทีมคนใหม่ เริ่มเงียบเหงา… ไม่มีการทดสอบ สัญญาเชิญก็หายไป มันเหมือนเล่นบทยากให้เกิดความสงสัย หรืออาจรอเหตุผลเพื่อถอนตัว

เน็ตก็ไม่น่าไว้วางใจ

e จากบรู๊คลิน พูดถึงการเปลี่ยนแปลงฮากีม บัตเลอร์ กับผู้เล่นใหม่อย่างไรก็ตาม มีพื้นที่พอไหม? เงินเดือนจำกัด และหากพวกเขาขอมา เขาจะอยู่ได้นานแค่ไหนในแคมป์ฝึกซ้อม? ผมพูดตรงๆ — ผมอยากเห็นทีมที่วางเดิมพันกับ ‘บุคลิกภาพ’ โดยเท่าเทียมกับความสามารถ แต่วันนี้… มันฟังดูเหมือนคำพูดเปล่าๆ

และอย่าลืมยูทาห์พวกเขากำลังมองหาเพชรพลอยในรอบสอง เป้าหมายชัดเจน: เลือกรอบสูงพอให้ได้ผู้เล่นสำรองโดยไม่เสียทรัพยากรอนาคต หากเสี่ยวหยางหลุดลงไปถึงจุดนั้น? ก็อาจจบลงกับทีมใดทีมหนึ่งที่ยังไม่มีใครรู้จักเขาเลย

เรื่องราวแห่งโอกาสใหม่อันแท้จริง

ตอนนี้เรื่องสำคัญคือ ‘ความหวัง’ ไม่มีอะไรแน่นอน มันคือ โอกาส และผมบอกเลยว่านี่แหละคือเสนอสวยงามของการแข่งขันครั้งนี้

ในหมู่บ้านบรู๊คลินซึ่งฉันเติบโตมา เราไม่เคยสนใจลำดับการจับสลากหรือตำแหน่งคาดหมาย เราสนใจแค่ว่าใคร ‘พยายาม’ — คนไหนมาพร้อมแรงผลักดันเมื่อไม่มีใครมองเห็น เมื่อไหร่ว่างงาน คนเหล่านั้นมักจะกลายเป็นตำนาน และเสี่ยวหยาง… ก็คือภาพสะท้อนของคนแบบนั้นครับ เมื่อมวลชนบอกว่า ‘เขาจะไม่มายืนบนสนาม’ ผมกลับถามว่า: ‘แล้วทำไมเธอถึงเชื่อว่าเขาทำไม่ได้?’

การเลือกครั้งเดียวสามารถเปลี่ยนมุมมองได้

ผมบอกเลยว่า หากคุณกำลังแคะแคะโมควิดร่างและสงสัยว่า ‘เขาเป็นใคร?’ ในตอนนี้…แสดงว่ายังขาดบางอย่างไปมากกว่านั้นครับ เขาไม่มากจากความโด่งดัง เพราะเขามาจากการฝึกฝนเย็นๆ เวลาหกโมงเช้า จากสายโทรศัพท์จากโคachs Scout ที่บอกว่า “เราชอบแบบอื่นมะ” แต่อ้ายชายกลับลงสนามเสมอ ไฟแห่งความพยายามแบบนี้ จะหายไปเพราะแค่อายุเฉียดร้อยแม้ว่าวางแผนรอคำตอบจากบางทีม? และใช่ว่า ธอนเดอร์จะไล่อยู่ตอนเนี้ย (พวกเขามียอดดาวรุ่นมากแล้ว) ส่วนซอนส์อาจยังพร้อมหรือเปล่านะ (หรือพวกเขาพร้อม?) แต่อย่างไรก็เถอะ… สิ่งเดียวที่สำคัญกว่านั้นมันไมใช่ว่ายอดรวมใดจะเซ็นเขา…แต่มันคือ เขารู้ไหม ในใจของเขาเองพอเพียงพอจะเดินเข้าสนามรู้ไหมว่าว่าวิกฤตนี้ ‘เหมาะ’ กับเขาไหม? เพราะในตอนจบของโลก: คนธรรมดาจะโดนยอมรับเมื่อมีคนคนหนึ่งบอก ‘ใช่อนะ’ เพียงคำเดียว — และบางครั้ง… เพียงคำเดียวเท่านั้นครอบครัวเปลี่ยนมุมมองได้อย่างสุดโต่ง! เอาละ… เปิดตาให้มองให้ออกในฤดูกาลดราฟต์ปีหน้า เพราะเมื่อเสี่ยวหยางขึ้นมายืนบนเวทียอดโลก…คุณจะเข้าใจเลยทำไมหลายคนถึงยากจนใจในการตัดสินใจ ‘ใครจริงๆแล้วอยากได้มาน่ะ?’