ถ้าเจมส์มีเพื่อนร่วมทีมระดับตำนาน?

สมการเงียบของความยิ่งใหญ่

ฉันมองคะแนนเกมเหมือนกวีที่เห็นความเงียบระหว่างโน้ต ในอพาร์ตเมนต์ชิคาโกหลังเที่ยงคืน ฉันจำลองสถานการณ์—ไม่ใช่เพื่อเคาระหวัลตำนาน แต่เพื่อทดสอบสิ่งที่อาจเกิดขึ้น ถ้าเลบรอนในปีที่ห้า มีเพื่อนร่วมทีมอย่างพายตัน?这不是จินตน—นี่คือข้อมูลจริง พายตันให้คะแนนป้องกัน DRS เท่ากับ 12.4 ในปีที่ห้า

สภาพเร่งของโคบี

ในปีที่หก เพิ่มโคบี:ผู้ทำลายประตูด้วยประสิทธิภาพการยิงในช่วงกดดัน (94%) เขาไม่ได้แค่ยิง—he สร้างพื้นที่ การประสานงานกับเลบรอนจะบีบอัดแนวป้องกันอย่างไม่มีโค้ชมคนใดกล้าเสนอ

การรวมกลุ่มปีที่สิบ: กินอบิลี่ & พาร์ค

เมื่อถึงปีที่สิบ? เพิ่มกินอบิลี่:มาสเตอร์แห่งความวุ่นวายกลางสนาม เพิ่มพาร์ค—ปรากฏการณ์ชาวฝรั่งผู้ whose RAPTOR เหนือกว่านักแข่งคนใดแม้บาดเจ็บ

ธesisปีที่สิบห้า: กรีน & โทมสันน

เมื่อครบสิบห้าปี? เพิ่มเจอรอมี้ กรีน (18) เพื่อแรงโน้มแห่งพื้นที่—and โทมสัน (11) เป็นฆาตกรเงียบทุกระยะไกล。 รวมแล้ว? WP (โอกาสชนะ) พุทะเกิน .700 นี่ไม่ใช่อัตลักษณ์แห่งความยิ่งใหญ่มรดก—แต่มันคือระบบที่สร้างจากตรรกะเย็นและแรงปรารถนาเงียบ เจมส์ไม่จำเป็นห้าวงทองเพื่อ greatness—he ต้องการเวลาเหมาะและเพื่อนร่วมอบคนในฤดูกาลเหมาะ ข้อมูลไม่มาก谎言—พวกเขาก็แค่นั่งรอใครบางคนกล้าพอจะถาม