วิลลาซกับราคา117ล้าน: เสียงเงียบในฟุตบอลสมัยใหม่

ราคาของเด็กที่อาจเป็นทุกอย่าง

ฉันมองวิลลาซก้าวเข้าสู่สนามซ้อมของแอนฟิลด์เมื่อเดือนมีนาคม เขาไม่ได้มาเพราะต้องการเงิน—แต่เพราะไม่มีใครอยากฟังเขา ในวัย22 ด้วยจิตใจจากบรูคลินและจาเมกา เขาพกพาอะไรบางอย่างมากกว่าทักษะ—เขาพกพาความเงียบ £117 ล้าน? มันไม่ใช่ค่าธรรมเนียม—มันคือค่าเช่าสำหรับอนาคตที่ไม่มีใครถามหา

ระบบไม่อยากให้คุณเห็นสิ่งนี้

เฟนวิกจะลงทุนเฉพาะเมื่อมันดูเหมือนการกุศี พวกเขาเรียกมันว่า “การเติบโตเชิงกลยทธ์” แต่วัฒนธรรมไม่ได้เลี้ยงเด็ก—มันขุดเอาพวกเขาไป วิลลาซไม่ได้เปลี่ยนจากเลเวอร์คูเซนเป็นลิเวอร์พูล—he เปลี่ยนจากการถูกมองข้าเป็นอาวุธ

เมโลดี้แจ๊สในห้องประชุม

c พ่อฉันเล่นแจ๊สตอนเที่ยงคืนหลังเกม c แม่ฉันพูด: “ถ้าเธอไม่มีจิตใจ มันจะไม่มีใครจ่ายเธอกลับ” นั่นแหละทำไมวิลลาซจึงเดินออก—ไม่ใช่เพราะสถิตหรือข้อตกลง—but เพราะมีคนบางคนfinallyได้ยิน当他ความหมายถูกชั่งในยูโร—butจ่ายในเสียงสะท้อน…คุณเริ่มหายไป

อันนี้ไม่ใช่งานโอน—มันคือการแปลภาษา

พวกเขาคิดว่ากำลังซื้อพรสวรรษ—แต่นั่นมันเป็นการซื้อความเงียบ และเมื่อพวกเขาจ่าย £160k ใน “เพิมเติม” มันคือการจ่ายสำหรับความเงียบที่ตามมาเมื่อเด็กหยุดฝันอย่างตั้งใจ ฉันไม่อยากขายความหวังให้เธอ ฉันอยู่ตรงนี้เพื่อให้เธอจำไว้ว่า: ฟุตบอลไม่มอบเพราะเงิน—it พังเมื่อเราหยุดฟัง