การแลกเกอร์สขายฝันของเด็กบรูคลิน

สนามคือวัดของเรา

ฉันจำคืนคืนวันศุกร์ในคราวน์เฮทส์—รองเท้าบาสเกตบอลเสียงดังบนคอนกรีตแตกหัก เสียงเบสดังผ่านหน้าต่าง เปิด แม่ของฉันร้องเพลงแจ๊ซขณะพ่อฟังจากห้องอีกด้านด้วยหูฟone เราไม่สนใจสถิตหรือข้อตกลง เราสนใจแค่ว่าใครปรากฏเมื่อมันสำคัญ

การแลกเปลี่ยนที่ทำให้เลือด

เมื่อแลกเกอร์สแลกเปลี่ยนเคลเนเคตกับเรดดิชเป็นมิกกิ—และตัดขาดการเลือกแรกปี 2031? ผมไม่เห็นมัน coming แต่ผมรู้สึกมันในกระดูกก่อนโทรศัพท์ของฉันจะดังเวลาสองทุ่ม พวกเขาขายอนาคตของเด็กชายเหมือนขยะฤดูกาลที่ผ่านมา

เพราะยังเจ็บปวดอยู่

ไม่ใช่เรื่องของการเคลื่อนชิ้นรอบตาราง มันคือมรดกวัฒนาธรรมที่ถูกแกะสลักลงบนถนนแอสฟALT โดยผู้ชายที่ไม่มีโอกาสยึดพื้นฐานเพราะถูกบอกว่าเขาไม่มากพอ เราไม่จำเป็นการเลือกใหม่อีกแล้ว เราต้องการคนที่ยังเชื่อมั่นในความเป็นธรรม d้วยความสามารถ d้วยเงิน แต่มันคือความจริงที่กระซอบผ่านตรอกเมื่อไม่มีใครฟัง