ความพยายามคุ้มค่าจริงหรือ?

เรื่องที่ซ่อนอยู่ใต้ตัวเลข

ฉันเคยคิดว่าสถิติเป็นสิ่งศักดี—จนเจอเจเลน วิลเลียมส์ เด็กจากลานปิกอัพชั่วในชิคาโก ทำคะแนนได้ 25.8, เรบาวน์ 5.6 และแอสซิสต์ 4.2 ในสามเกมไฟนอลตอนอายุ 23 เขาไม่ได้ถูกดราฟต์ เขาไม่ได้อยู่ในสปอร์ตเซ็นเตอร์—he just showed up—with grit stitched into his sneakers and silence written into his breath.

สวนที่สร้างเขาขึ้นมา

ฉันโตมากับถนนคอนกรีตที่กลายเป็นห้องเรียน และเกมกลางดึกคือหลักสูตรของฉัน พ่อฉัน—ครูสอนที่ไม่มีลูก—สอนฉัน: ‘พวกเขาจะไม่มอบทุนให้ถ้าเธอไม่เรียนการฟัง’

การปฏิวัติเงียบ

มันไม่เกี่ยวกับค่าเฉลี่ย—it’s about who stays late after the crowd leaves—the ones with no spotlight but still show up. เขาไม่ใช่นักกีฬาอันดับลำดับที่ห้า—he’s one of many we never named because they thought we’d measure worth in points alone. เราสร้างระบบเพื่อลืมพวกเขา—but he remembered us.